Autor: Daniel Odija – Wojtek Marcinkowski – Ludomir Franczak
Reżyseria i scenografia: Ludomir Franczak
Muzyka: Rafał Szymański i Piotr Sulik
Grafiki: Wojciech Stefaniec
Obsada: Bożena Borek, Wojciech Marcinkowski oraz Rafał Szymański i Piotr Sulik
Premiera 15.12.2018 r. Mała Scena – Nowy Teatr im. Witkacego w Słupsku
10 stycznia 2018 roku minęła dwudziesta rocznica tragicznej śmierci młodego kibica Czarnych Słupsk, która zapoczątkowała największe zamieszki w powojennej historii Słupska. Na ulicach miasta płonęły barykady, rzucano koktajlami mołotowa, zdemolowano 22 policyjne radiowozy, policja odpowiedziała gazem łzawiącym. Bezsensowna śmierć trzynastoletniego Przemka Czai, postawa policji, a przede wszystkim kontrowersyjne decyzje prokuratury odcisnęły trwałe piętno na historii naszego miasta, stając się dla wielu, zwłaszcza młodych ludzi, wydarzeniem pokoleniowym. Całość wydarzeń układa się w dramatyczny scenariusz, w którym nie ma wygranych. Racje każdej ze stron wydają się słuszne, nie ma dobrego rozwiązania, a o historii, niczym w starożytnej tragedii, zadecydował los.
Czas pozwala nabrać dystansu do wypadków sprzed dwudziestu lat, jednocześnie wspomnienia okazują się nadal żywe, a pamięć o wydarzeniach stycznia 1998 roku przechowywana jest nie tylko w archiwach, ale w żywej tkance miasta – co jakiś czas wyskakując w rozmowach i opowiadaniach. 2018 rok wydaje się dobrą perspektywą, żeby o tych wydarzeniach porozmawiać ponownie, tym bardziej, że jest to też rok, w którym zlikwidowano klub Czarnych Słupsk, istniejący od 1945 roku – kolejnej granicznej daty w historii miasta.
Autor: Daniel Odija
Reżyseria i adaptacja: Iwo Vedral
Scenografia: Tomasz Brzeziński
Muzyka: Kuba Orłowski
Obsada: Bożena Borek, Paulina Fonferek, Hanna Piotrowska, Marta Turkowska, Igor Chmielnik, Adam Jędrosz, Jerzy Karnicki, Krzysztof Kluzik
Autor libretta: D.Odija
Muz.: M. Jeleniewski i P. Popławski.
Spektakl muzyczno-taneczny zrealizowany z okazji obchodów 30. rocznicy powstania NSZZ „Solidarność”.
Druk w: „Mrok jak światło. Antologia dramatów inspirowanych życiem, myślą i twórczością Jana Pawła II.” Wwa 2007 s. 217–254.
Wyróżnienie w konkursie na dramat inspirowany życiem i myślą Jana Pawła II w 2007.
Autor: Daniel Odija
Reżyseria: Agnieszka Olsten
Scenografia: Teodor Sobczak,
Muzyka: Marcin i Bartłomiej Olesiowie.
Obsada: Marta Konarska, Barbara Kurzaj, Grzegorz Mielczarek, Bartek Kasprzykowski, Radek Krzyżowski, Grzegorz Łukawski.
Dramat przygotowany w ramach stypendium, przyznanego w 2004 przez Stowarzyszenie Willa Decjusza w Krakowie.
Kanwą słuchowiska jest rozgrywka piłkarska juniorów o tytuł Gryfa Ziemi Kaszubskiej. Dwie drużyny – FC Gochy Raków grają z Kaszubią Bytów w finale turnieju. Mecz staje się pretekstem do serii onirycznych obrazów pokazujących przeszłość i tradycję Kaszub, jej mity i legendy. Kiedy skorumpowany sędzia nie uznaje gola strzelonego przez jedną z drużyn w ostatnich sekundach meczu, młodzi piłkarze zaczynają między sobą walczyć o uczciwy wynik. Na kopniaki i pięści.
Adaptacja i reżyseria – Darek Błaszczyk
Adaptacja i reżyseria – Henryk Rozen
Trzecia adaptacja Henryka Rozena, której dokonał na postawie tekstów Odiji. Odważna, oryginalna forma słuchowiska nie jest powieleniem fabuły powieści, a raczej próbą odpowiedzenia na pytanie: czym jest szaleństwo.
Reżyseria – Henryk Rozen
Słuchowisko „Nie sen, nie sen” to adaptacja powieści słupskiego pisarza Daniela Odiji pt. „Niech to nie będzie sen”. Bohaterem powieści, jak i słuchowiska, jest niespełna czterdziestoletni pisarz, przeżywający kryzys twórczy. Po rozstaniu z żoną szuka pocieszenia na wsi, gdzie towarzyszą mu zjawy nieżyjących rodziców i brata oraz żony i synów, którzy go porzucili. Byłego autora przed obłędem ratują mieszkańcy książkowej „wioski”. Ich prosty, ale nie bezrefleksyjny styl życia okazuje się dla Adama zbawienną terapią.
Adaptacja i reżyseria – Henryk Rozen
Nagroda za scenariusz będący adaptacją dla Henryka Rozena na 11 Ogólnopolskim Festiwalu Teatru Radia i Telewizji „Dwa Teatry” w 2011 r w Sopocie
Autor: Daniel Odija
Reżyseria: Krzysztof Gordon
Gorzka komedia o akwizytorze, który po swoim pierwszym szkoleniu, próbuje sprzedać pakiet z ofertami. Puka do drzwi mieszkań na wielkomiejskim blokowisku. Spotkania z mieszkańcami są dla niego prawdziwą szkołą życia.
– Wyróżnienie na 3 Ogólnopolskim Festiwalu Teatru Radia i Telewizji „Dwa Teatry” w 2003 r w Sopocie
– Najlepszy film fabularny w konkursie Polskie Filmy Krótkometrażowe na 11.Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Nowe Horyzonty, Wrocław 2011
– Wyróżnienie w Konkursie Krótkometrażowych Debiutów Filmowych za fabułę, Koszalin 2011
© Copyright 2020 Daniel Odija | Stworzone w ramach atwi.pl